profemanu
terça-feira, 13 de maio de 2014
segunda-feira, 19 de março de 2012
HIMNO GALEGO; "Os Pinos" Eduardo Pondal:::
¿Que din os rumorosos,
na costa verdecente,
ó raio trasparente
do prácido lüar...?
¿Que din as altas copas
d’escuro arume harpado
co seu ben compasado,
monótono fungar...?
“Do teu verdor cingido
e de benignos astros,
confín dos verdes castros
e valeroso clan,
non des a esquecemento
da injuria o rudo encono;
desperta do teu sono,
fogar de Breogán.
Os boos e generosos
a nosa voz entenden,
e con arroubo atenden
o noso rouco son;
mas sós os ignorantes
e férridos e duros,
imbéciles e escuros,
non os entenden, non.
Os tempos son chegados
dos bardos das edades,
qu’as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois donde quer, gigante,
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.
na costa verdecente,
ó raio trasparente
do prácido lüar...?
¿Que din as altas copas
d’escuro arume harpado
co seu ben compasado,
monótono fungar...?
“Do teu verdor cingido
e de benignos astros,
confín dos verdes castros
e valeroso clan,
non des a esquecemento
da injuria o rudo encono;
desperta do teu sono,
fogar de Breogán.
Os boos e generosos
a nosa voz entenden,
e con arroubo atenden
o noso rouco son;
mas sós os ignorantes
e férridos e duros,
imbéciles e escuros,
non os entenden, non.
Os tempos son chegados
dos bardos das edades,
qu’as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois donde quer, gigante,
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.
quinta-feira, 15 de março de 2012
Subscrever:
Mensagens (Atom)